Diagnostyka ortodontyczna

Terapia ortodontyczna zawsze zaczyna się od wykonania dokładnej diagnozy. To podstawa, na której nasi ortodonci stwierdzają wadę zgryzu, stopień jej rozwoju, a także szukają przyczyn jej powstania.

Pierwsza wizyta konsultacyjna skupia się na zebraniu wywiadu lekarskiego i poznaniu historii zdrowotnej Pacjenta od okresu wczesnego dzieciństwa. W jej trakcie ortodonta może uzyskać bardzo cenne informacje, które dużo mówią o tym, co mogło wpłynąć na nieprawidłowy rozwój szczęki i żuchwy.

Następnie lekarz skrupulatnie wykonuje badanie jamy ustnej, zębów, języka okolicznych mięśni i stawów skroniowo-żuchwowych, a także postawy ciała. Ale to nie wszystko.

Pełna diagnostyka ortodontyczna obejmuje również pobranie wycisków do modeli diagnostycznych oraz wykonanie dokładnych fotografii zgryzu, twarzy, postawy oraz zdjęć rentgenowskich – pantomogramu i zdjęcia cefalometrycznego. To konieczna podstawa, którą u niektórych Pacjentów trzeba poszerzyć o kolejne, bardziej specjalistyczne zdjęcia np. stawu skroniowo-żuchwowego, czy tomografii CBCT (tomografia stomatologiczna stożkowa), która pozwala uzyskać nie tylko prześwietlenie struktur szczękowo-twarzowych, ale również możliwość ich obrazowania w 3D. U Pacjentów mających problemy ze ścieraniem się zębów, z bruksizmem, czy z bólami w okolicy stawów, rozszerzamy diagnostykę o analizę w artykulatorze.

Dopiero na podstawie tak zebranej dokumentacji, przeanalizowaniu jej i wykonaniu wszelkich potrzebnych pomiarów na modelach diagnostycznych, ortodonta może zacząć układać plan leczenia, który jest proponowany pacjentowi wraz z kosztorysem na kolejnej wizycie.

Oczywiście niektóre elementy planu mogą ulec modyfikacji i być kompromisowe, gdy pacjent zgłasza swoje uwagi. W momencie gdy ortodonta i Pacjent osiągają porozumienie i Pacjent zaakceptuje w pełni plan, ortodonta na kolejnej wizycie zaczyna terapię.