BOSKA KLINIKA - Z NAMI BĘDZIESZ WYGLĄDAĆ I CZUĆ SIĘ NIEZIEMSKO!

Thumb Stop Therapy

BOSKA KLINIKA - Z NAMI BĘDZIESZ WYGLĄDAĆ I CZUĆ SIĘ NIEZIEMSKO!

Thumb Stop Therapy

Thumb Stop Therapy

Ssanie kciuka jest powszechnym dziecięcym nawykiem, który może negatywnie wpływać na rozwój zgryzu. Należy go w odpowiedni sposób zwalczać. Jest to trudne, zwłaszcza u małych, niedojrzałych emocjonalnie dzieci. Dlatego w L’experta w tym celu opracowaliśmy odpowiedni autorski program Thumb Stop Therapy.

Ssanie w pierwszym etapie życia jest potrzebne i normalne. Natomiast odruch ten naturalnie zaczyna zanikać ok. 1 urodzin. Jeśli dziecko wykorzystuje tę czynność w sposób patologiczny, czyli ssie kciuk i utrwala w sobie ten nawyk w kolejnych latach, może to skutkować pojawianiem się negatywnych skutków w postaci rozwoju zgryzu otwartego, który objawia się tym, że górne i dolne zęby nie stykają się ze sobą oraz dodatkowo górne przednie zęby nieestetycznie wychylają się do przodu. Takie nieprawidłowe ustawienie zębów mlecznych, wytworzone na skutek ssania kciuka, można zauważyć już u 2-3-latka. Wielu rodziców zgłasza się do nas, ponieważ są bardzo zaniepokojeni tą sytuacją. W klinice L'experta zapewniamy wsparcie i profesjonalną opiekę nad małym pacjentem z tego typu nawykiem oraz zmianami w zgryzie.

Nasza autorska terapia Thumb Stop Therapy składa się z kilku etapów. Są one dobierane indywidualnie do wieku dziecka, ponieważ inaczej należy postępować z 2-3-letnim maluchem niż 7-9-letnim szkolniakiem. Zaczynając terapię oduczania ssania kciuka, zawsze spoglądamy na małego pacjenta pod kątem psychologicznym, zwracając uwagę na jego rozwój emocjonalny. Nigdy nie stosujemy od razu radykalnych metod, tak, aby nie spowodować szkód w jego psychice.

I etap stosowany jest głównie u małych 2-4-letnich dzieci.

Polega on na pozytywnym wzmocnieniu. Spotykamy się w gabinecie na wizycie, podczas której specjalista stara się wpłynąć psychologicznie na dziecko. Tłumaczy mu dlaczego nie powinno ssać kciuka. Lekarz ortodonta jest autorytetem dla malucha, dlatego bardzo często już sama taka rozmowa przynosi pozytywny skutek. Rodzic też może odwoływać się później do jego opinii, przypominając dziecku, żeby nie wkładało palca do buzi.

Poza tym wspieramy rodzica, przekazując mu najważniejsze informacje, o tym na czym polega wada jego dziecka, jak ssanie kciuka wpływa na jej rozwój oraz jak temu przeciwdziałać i pozytywnie, prawidłowo motywować dziecko do rezygnacji z tego nawyku.

Proponujemy również dziecku coś zastępczego, co będzie pomagało mu niwelować wkładanie palców do buzi. Są to np. gotowe aparaty profilaktyczne, dostosowane do jego wieku. Możemy zastosować np. płytkę przedsionkową lub trainer ortodontyczny.
Dziecko otrzymuje od nas również motywujący dyplom i wybiera sobie drobiazg z pudełka dzielnego pacjenta. Zachęcamy również rodzica, żeby razem z dzieckiem wybrali się do sklepu i kupili, wymarzoną maskotkę, która będzie pocieszeniem oraz wsparciem dla malucha w trudnym czasie odzwyczajania się od ssania palców.

Odpowiednie wsparcie emocjonalne i przyznanie dziecku zastępników i pocieszeń, pozytywnie nakłania go do eliminacji nawyku.

II etap wprowadzamy już u dzieci w grupie 5-6 lat.

U nieco starszych pacjentów możemy wprowadzić nieco mocniej działające metody np. aparat ortodontyczny z koralikiem Thumbstop lub rękawiczkę zapobiegającą ssaniu kciuka.  

Aparat z koralikiem Thumbstop jest wykonywany na podstawie indywidualnie pobranego wycisku. Składa się z pierścieni umieszczonych na zębach trzonowych oraz drutu stalowego przylutowanego do pierścieni. Na środku w przedniej najwyższej części podniebienia znajduje się koralik, który pełni rolę przypominacza. Dziecko  trafia na niego palcem przypominając sobie, aby go tam nie wkładać. U niektórych dzieci koralik również przeszkadza w ich ulubionym układaniu palca, więc przestają to robić.

Rękawiczka ma w całości osłonięty tkaniną kciuk, pozostawiając niezabudowaną resztę palców. Zawsze jest dostępna w kilku ciekawych wariantach kolorystycznych i wzorach, tak aby dziecko wybrało taką, która najbardziej mu się podoba. Taki gadżet jest więc dla niego czymś fajnym, co chce nosić, poza tym przypomina mu co tym, aby unikać ssania kciuka (dziecko naprawdę mimo szczerych chęci może to robić odruchowo). Ze względu na zabudowany kciuk, wkładanie palca do buzi nie jest smaczne co też zniechęca do tej czynności.

Oczywiście pacjent w tym wieku również przechodzi przez I etap i jest pozytywnie motywowany przez rozmowę oraz otrzymanie dyplomu. Dzieci na początku bardzo ograniczają ssanie kciuka lub w ogóle oduczają się tego nawyku.

III etap wprowadzany również u dzieci w wieku od 5-6 roku życia lub u starszych.

Wykorzystujemy go u dzieci, u których samo stosowanie aparatów z koralikiem i rękawiczką przez kilka miesięcy nie zadziałało z pozytywnym skutkiem i nawyk ssania kciuka jest nadal mocny.

Wprowadzamy wówczas bardziej rygorystyczne metody, czyli aparat z kolcami S-Thumbstop. Ten aparat działa u większości pacjentów. Dzięki niemu dziecko nie jest w stanie włożyć kciuka do buzi. Napotyka bowiem na przeszkodę w postaci kolców.
To metoda, którą wykorzystujemy tylko wówczas, gdy inne zawiodą. Szanując emocje dziecka nie wchodzimy od razu z tak restrykcyjnym rozwiązaniem. Trzeba umiejętnie wyważyć moment, gdy dziecko ma jeszcze słabo rozwiniętą psychikę i nagłe odebranie mu możliwości ssania palca, mogłoby wyrządzić mu dużą krzywdę, z chwilą, gdy jest ono już rozwinięte emocjonalnie np. w wieku 7-8 lat, chce pozbyć się nawyku, ale samo nie potrafi, a nawyk jest tak silny, że to on mógłby spowodować więcej poważnych szkód w zgryzie.


Nasza autorska Tumb Stop Therapy trwa zazwyczaj kilka miesięcy i polega na kilkukrotnym odbyciu wizyt kontrolnych. Bardzo ważne jest, aby rodzic pilnował, by dziecko chciało korzystać z zaproponowanych narzędzi i dostosował się do wskazówek ortodonty.

Po zakończonej terapii i zwalczeniu nawyku ssania kciuka, każdy pacjent otrzymuje dyplom zwycięzcy i pozostaje pod opieką ortodonty, który obserwuje, czy skutki nawyku cofają się lub wprowadza dodatkowe leczenie ortodontyczne.

Należy bowiem wiedzieć, że kluczem do rozwiązania problemu u małych dzieci jest najczęściej wyeliminowanie przyzwyczajenia i oduczenie dziecka na stałe ssania kciuka. Do ok. 5 roku życia efekty deformacji zgryzu nie są jeszcze utrwalone. Jeśli wyeliminujemy nawyk, zgryz najprawdopodobniej ulegnie samoistnej korekcie w ciągu ok. 6 miesięcy, ponieważ równowaga mięśniowa jamy ustnej i twarzy  wraca do normy. Jeśli natomiast nawyk występuje w późniejszym wieku, kiedy dziecko ma już kilka zębów stałych (ok. 8-9 lat) jest prawdopodobne, że wada zgryzu jest utrwalona i będzie wymagała również aktywnego leczenia ortodontycznego.


Dowiedz się, kiedy pójść z dzieckiem do ortodonty